Dag 62: Meelmore Lodge.

(Rostrevor) - Meelmore Lodge: 20km??

Prachtige dag vandaag, er is weer veel verkeerd gegaan. Ik heb meer op het slechte pad, dan op het rechte pad gezeten. Het schijnt niet echt te lukken met 'mijn' Patricks Way hier in Ulster. Het lijkt wel of heel het halve universum samenspant om alles te doen mislopen. Ik heb al dingen moeten doen die pelgrimsgewijs niet echt volgens het boekje zijn: bochten afgesneden, omwegen gelopen, verkeerde B&B geboekt, achterste voren gelopen (ik bedoel, in de verkeerde richting), bus genomen, verkeerd gelopen, moeten terugkeren... Anderzijds lijkt het of heel de andere helft van het universum spontaan oplossingen aanrijkt en situaties uitklaart waar je ze niet verwacht.

Dit traject hier is eigenlijk een bonustrack. Een beetje vakantie, en enkele dagen om mij van al dat pelgrimsgedoe en -gewauwel niets aan te trekken. Ook een pelgrim kan het eens grondig beu zijn. Ook een pelgrim mag wel eens zo hard vloeken dat er in de hemel een paar heiligen hun oorapparaat moeten uitdoen om geen dingen te horen die ze nog nooit gehoord hebben!

Let wel, ik blijf mijn pelgrimschap getrouw en volgende week als we weer in Armagh zijn, doen we minutieus verder. Ik kan garanderen dat ik van Geel tot Armagh elke meter te voet gedaan heb (uitgezonderd die ferry's). Ik zou zelfs kunnen stellen dat ik elke centimeter te voet gedaan heb, maar ja, ik neem al stappen van 76 cm, dan is het wel mogelijk dat enkele centimeters aan mijn pelgrimsschoenen ontsnapt zijn.

Verder wat regenbuien gehad. Om 12u37 waren mijn schoenen (en kousen en voeten) al helemaal nat. De kledij droogde wel na elke bui maar de voetjes bleven nat.
Ik heb geen idee hoeveel km ik vandaag gelopen heb. Ik heb minstens 2 paaltjes niet gezien (dat weet ik omdat ik terug gelopen ben, en ze dan wel zag). Op een gegeven moment wist ik niet meer waar het wandelpad zou liggen: voor of achter mij? Links of rechts? Toen ik in de verte een stuwmeer zag (met een soort kiosk) heb ik mijn instinct gevolgd en daar een hotdog gaan incasseren, ik bedoel, in mijn kas gaan slagen.
Voor de rest was het een fantastische dag met mooie vergezichten.

Dag 61: Rostrevor.

Newry - Rostrevor: 15 km.
De lange droogteperiode (anderhalve dag) is voorbij. Drie regenbuitjes gehad en de hele dag zware bewolking, zelfs een beetje gedonder in de verte. Ik ben nu weer terug bij de zee geraakt.

Er was al een klein heuvelpasje bij, zo stil en eenzaam dat het je zou doen denken aan het westen van Ierland.

Dag 60: Newry.

Scarva - Newry: 20 km.
Al 2 maanden aan 't lopen, nog 1 maand te gaan.
Rustig en zonnig dagje. Reeds twee dagen zon na mekaar in Ierland. Deze 'droge' zomer is hier al goed. Dit onthoudt men nog jaren.

Het hele traject vlak gelopen, naast een kanaal. Een 'oud' kanaal, ik had het al direct gezien aan de rimpels op het water. Rond de jaren 1800 gegraven om steenkool te vervoeren. Nu zitten er reigers en zwanen, fietsers en wandelaars, waarvan nu en dan eens een pelgrim.

De stempels op de St Patricksway zijn speciaal. Men moet ze met een machientje op het pelgrimspaspoort indrukken. Die machientjes hangen op 10 aangeduide plaatsen over het traject verspreid. Soms moet men er toch een beetje achter zoeken. De pelgrims die alle stempels hebben, krijgen het gegeerde certificaat in Downpatrick.
https://discovernorthernireland.com/Saint-Patrick-s-Way-The-Pilgrim-s-Walk-Armagh-P49020/

Dag 59: Scarva.

Armagh - Scarva: 20 km.

Consternatie wanneer ik hier deze middag kwam aankloppen! Deze vrouw doet al 1 jaar geen airbnb meer. Het huis is zelfs verkocht. Ik had al betaald (automatisch) en na wat over en weer gepraat kan ik hier toch verblijven. De kamer is nog in orde.

De eerste dag op deze St Patricks way is meegevallen. Vandaag was het ook stralend weer. Het landschap is licht heuvelend en ligt doorkruist met smalle asfaltwegen zonder verkeer.

Men kweekt hier ook een raar schapenras. Schapen met een lange nek. Waarschijnlijk door selectie zo uitgegroeid doordat die beesten altijd over de hagen en heggen willen kijken. Het gras is daar ook altijd groener. Laten we deze dieren 'langhalsschapen' noemen, vooraleer iemand 'alpaca' bedenkt.

Dag 58: Armagh.

(Transfer naar en) Navan Centre - Armagh: 5 km (X2).
De opmerkzame lezer heeft het al opgemerkt: ik zat gisteren op de bus! ... van Newry naar Armagh. Het komt blogsgewijs beter uit om dit nu mee te delen. En ondertussen heb ik jullie toch weer maar op het verkeerde been gezet. Ik verblijf hier twee nachten in de jeugdherberg (die bijna leeg is).
Ik ga de volgende dagen de recent ontwikkelde St Patricksway volgen en die loopt van west naar oost, van Armagh naar Downpatrick. Ik wou die eerst anders lopen maar dat zou geen goed idee geweest zijn. Je begint dan bij het graf van St Patrick en eindigt waar hij zijn predikingen begonnen is.
Je zou dan ook het boekje achterste voren lopen en er staan ook geen aanduidingen in westelijke richting. Binnen twee dagen ben ik trouwens terug in Newry!

Vanochtend begon ik in Navan, een voorhistorische site. Het gaat om ronde heuvels die tussen 300 jaar voor en 330 jaar na Christus in zwang waren. Alles daarover is nog niet duidelijk. Met Google Earth kun je precies zien waar ik de foto genomen heb.

Armagh is wellicht de eerste stad van Ierland en heeft twee St Patricks kathedralen. De protestantse is de oudste maar de katholieke is de mooiste en troont boven het stadje uit.
In die laatste kerk kwam ik onze St Dympna tegen. Een heel glasraam is gewijd aan haar historie. Ik zit hier trouwens niet zo ver van Tedavnet, vanwaar Dympna of Daphne afkomstig is.

De protestantse St Patrickskathedraal.

De katholieke St Patrickskathedraal. 

Dag 57: Newry.

Dundalk - Newry: 23 km.

In tegenstelling tot nu in België, is het hier niet te warm. De hele dag zwaar bewolkt en op 't laatste viel er een heel klein beetje regen, maar niet genoeg om de regenkledij aan te trekken.

Newry

Gesproken foto.
Ik heb vandaag op de bus een typisch Britse foto gemaakt. (Ik zit weer in GB, in Noord-Ierland). Omdat ik de foto niet kan publiceren wegens de wet op de privacy, ga ik die beschrijven: Een serieus obese jonge vrouw, van in de twintig, ligt languit in een dubbel buszitje met haar blauw/witte sportschoenen op de zetel aan de overkant.
Haar volumineus lichaam wordt bijeengehouden door een grijs, dik trainingspak. Ze tokkelt op haar smartphone terwijl ze uit een rood/groen pakje wat chips naar binnen speelt. Daarna (laat het ons een fotoreeks noemen) drinkt ze aan een petflesje frisdrank en begint daarmee nog wat te draaien.
Voor de mensen die in de techniek geïnteresseerd zijn: de foto is een beetje onderbelicht omdat er te veel tegenlicht door het raam komt. Ik durfde mijn smartphone niet bijregelen, dat zou alles kunnen verbrodden. In een fotobewerkingsprogramma kan de vrouw nog een beetge opgelicht worden!
Door het raam ziet men nog een rood, storend reclamebord dat een beetje bewegingsonscherp is. De blauwe rugzak op de rechterkant trekt te veel de aandacht en bedekt gedeeltelijk die blauw/witte sportpantoffels.
Ik maakte nog een tweede foto maar de regeling van de belichting lukte niet. Ook was de cadrage niet goed omdat de foto scheef opgenomen is. De vrouw zou naar rechtsonder schuiven. Daarmee ligt die dus al in de vuilbak! (de foto!)

Dag 56: Dundalk.

Dunleer - Dundalk: 24 km.
Het ging vandaag vooral over grote banen, gelukkig weinig verkeer.

Na het goede stapweer van de voorbije dagen, kreeg ik deze middag een stevige stortbui. Er viel zelfs een donderslag. Na een uurtje kon mijn kledij toch stilletjes beginnen drogen.

Dromiskin

De grensstad Dundalk heeft de laatste jaren heel wat economische veranderingen meegemaakt. Morgen ben ik in Noord- Ierland.

Dag 55: Dunleer.

Drogheda - Dunleer: 19 km.
Op een goede wei.
Deze zondag ben ik voor de tweede keer naar de mis geweest op deze tocht. Vandaag zelfs in drie kerken van Drogheda geweest. Dit stadje is toch groter en belangrijker dan ik gedacht had. Men is zelfs van plan een soort wandelpad/pelgrimspad van Drogheda naar Armagh uit te stippelen. Ik ben weer enkele jaren te vroeg. Nu moet ik zelf mijn weg zoeken.

'The Passion Windows' in de Augustijnenkerk, een kunstwerk van Harry Clarke, 1928.

In de St Peterskerk. 

De ene weide is de andere niet. De koeien op de eerste wei hebben nog een lang melkproducerend leven voor zich.
De gasten met een floshke op de weide daarnaast zullen het niet zo lang uithouden. De vleesfabrieken wachten op hen. Uitzonderlijk is er misschien wel eentje die mag zorgen voor een overtalrijk nageslacht!

.